| Znamy program Dni Miasta. 21-22.06 na zamkniętym odcinku al. Jana Pawła II wystąpią gwiazdy. Wśród nich: Katarzyna Cerekwicka, Piotr Lisiecki, Grzegorz Hyży, Ania Wyszkoni, Lady Pank i Maryla Rodowicz. |
„Dni Miasta Kędzierzyn-Koźle”
Termin: 21 - 22.06.2014 r. w godz. 15.00 – 23.00
Miejsce: Al. Jana Pawła II, przy Hali Sportowej, Kędzierzyn - Koźle
21.06.2014 r. (sobota)
10.00 wesołe miasteczko zaprasza!
14.30 rozpoczęcie Dni Miasta
15.00 koncert Piotra Lisieckiego
16.15 uroczyste otwarcie imprezy przez Prezydenta Miasta
17.00 koncert Grzegorza Hyży
19.00 koncert Kasi Cerekwickiej
21.00 koncert Ani Wyszkoni
ok. 23.00 zakończenie imprezy
22.06.2014 r. (niedziela)
10.00 wesołe miasteczko zaprasza!
16.00 koncert „Hity z satelity – najlepsze przeboje lat 80-tych”
w wykonaniu młodzieży z Kędzierzyna-Koźla oraz muzyków z Akademii Muzycznej w Katowicach
17.30 uroczyste podsumowanie spływu „Odra Rzeką Integracji Europejskiej – Pływadło 2014”, wręczenie nagród
18.00 koncert Lady Pank
20.00 koncert zespołu Rebelianci
20.30 koncert Maryli Rodowicz
ok. 23.00 zakończenie imprezy
Imprezy towarzyszące:
• Galeria na Klombie (Klub Nieprofesjonalnych Plastyków)
• Szachy plenerowe (Klub Szachowy)
• Wesołe miasteczko
• Gastronomia
A tak wyglądały Dni Miasta rok temu: zobacz galerię
Piotr Lisiecki pochodzi z Gdańska. W 2010 roku nagrał swój debiutancki album Rules Changed Up który został wydany 27 kwietnia 2011. Już po tygodniu od wydania dostał się on na 8. miejsce najlepiej sprzedających się płyt.
W wieku jedenastu lat zaczął komponować muzykę, grał na pianinie. Gdy rozpoczął naukę w szkole muzycznej, poznał Joannę Klejnow. Po pewnym czasie stworzyli oni duet o nazwie Shyja, najczęściej grywając w pubach i klubach.W 2009 roku Piotr Lisiecki i Joanna Klejnow zgłosili się do programu Mam talent!, jednak nie udało im się dostać do kolejnych etapów. Ponowili próbę w roku następnym, wykonując utwór KT Tunstall Black Horse and the Cherry Tree. W trakcie występu dwoje z jurorów (Agnieszka Chylińska i Małgorzata Foremniak) przerwało występ. Stwierdzili, że Piotr jest znacznie lepszy i poprosili go o samodzielną improwizację. Wykonał dwa utwory: The Hidden Heart KT Tunstall oraz Jolene Dolly Parton. Po występie solowym udało mu się dostać do kolejnego etapu. Ostatecznie zajął 3. miejsce w trzeciej edycji programu "Mam talent!".
Pod koniec 2010 roku podpisał kontrakt z wytwórnią EMI Music Poland. Jego debiutancki album Rules Changed Up został wydany 27 kwietnia 2011. Album składa się z 7 własnych piosenek oraz 3 coverów, które zaprezentował w programie Mam talent!. Tydzień po wydaniu płyta zajęła ósme miejsce wśród najlepiej sprzedających się płyt w Polsce. Album sprzedał się w nakładzie ponad 15 tysięcy egzemplarzy i osiągnął status złotej płyty.
Grzegorz Hyży – wokalista o niesamowitej barwie głosu i doskonałym poczuciu rytmu. Koncertuje w pełnym, energetycznym składzie oraz w bardziej kameralnym, ale jakże magicznym - w wersji akustycznej. Dotychczas do współpracy zapraszał wielu doświadczonych poznańskich muzyków. Ze swoim projektem odwiedził wiele polskich miast, ale jego korzenie muzyczne zawsze będą związane z Poznaniem. Aktualnie pracuję nad autorskim materiałem na debiutancką płytę. Jest finalistą tegorocznej III edycji programu „X Factor”, w którym ostatecznie zajął II miejsce. Nagranie „Na chwilę” okupuje pierwsze miejsca list przebojów. Płyta powstała we współpracy z Tabbem (kompozycje i produkcja). Obaj panowie są niezwykle zadowoleni z materiału jaki stworzyli.
Kasia Cerekwicka z zawodu jest mechanikiem samochodowym, uczęszczała do technikum samochodowego w swoim rodzinnym mieście - Koszalinie. Swoją karierę muzyczną rozpoczęła w 1997 roku, występem oraz wygraną w programie Szansa na sukces z piosenką Ewy Bem "Wyszłam za mąż, zaraz wracam". Zdobyła także 1. miejsce w IV koncercie finałowym Szansy w Sali Kongresowej w Warszawie. Nagrodą był występ w Opolu. W 1998 roku wzięła udział w specjalnym koncercie w Sali Kongresowej z okazji jubileuszu 5-lecia programu Szansa na sukces śpiewając u boku Violetty Villas oraz laureatek programu piosenkę "Śpiewać każdy może". W 1997 i 2000 roku wystąpiła na KFPP w Opolu. Występowała również w zespole towarzyszącym Edycie Górniak.
W marcu 1999 związała się z firmą Sony Music Polska, która w 2000 wydała jej debiutancki album pt. "Mozaika". Jak sama dziś przyznaje, znajdowały się na nim piosenki, z których nie była do końca zadowolona. Płyta nie odniosła sukcesu.
W 2006 na 43. KFPP w Opolu zdobyła Superjedynkę w kategorii Przebój Roku 2006 piosenką "Na kolana". Wraz z tym utworem startowała w krajowych eliminacjach do festiwalu Eurowizji 2006 w Atenach (Piosenka dla Europy 2006). Przegrała jedynie z piosenką "Follow My Heart" zespołu Ich Troje. W tym samym roku wydany został jej drugi album, Feniks, z którego poza "Na kolana" pochodziły przeboje "Ostatnia szansa" i "Potrafię kochać".
Wiosną 2007 roku wzięła udział w V edycji programu Taniec z gwiazdami. Jej partnerem tanecznym był Żora Koroliow. Para odpadła w ósmym odcinku, zajmując tym samym czwarte miejsce. Wtedy też ukazała się jej kolejna płyta, zatytułowana "Pokój 203". Pierwszy singel, "S.O.S.", okazał się dużym przebojem w Polsce. Na drugi singel wybrano piosenkę "Zostań".
W 2008 roku Cerekwicka wystąpiła w Opolu z piosenką "Nie ma nic", gdzie otrzymała nagrodę specjalną koncertu. Z tym samym utworem wystąpiła w Operze Leśnej na Sopot Hit Festiwal, zajmując 4. miejsce na 15 proponowanych piosenek. W listopadzie ukazał się singel "Żyj intensywnie", który początkowo miał promować reedycję płyty Pokój 203, jednak ostatecznie nie ukazała się ona i utwór znalazł się na kolejnym albumie piosenkarki.
W 2010 z okazji 10-lecia stacji VIVA Polska Cerekwicka wraz z innymi wykonawcami nagrała utwór "Muzyki moc". Ponadto nominowana została do nagrody VIVA Comet 2010 w kategorii Artysta 10-lecia. Od 13 marca 2010 na antenie Polsatu emitowany był program Tylko nas dwoje, w którym Cerekwicka występowała jako trener wokalny Radosława Brzózki, z którym zajęła 4. miejsce. W marcu tego samego roku wydany został jej nowy singel "Wszystko czego chcę od Ciebie", który stał się przebojem. 17 maja piosenkarka pojawiła się w serialu telewizji TVN Majka. 31 maja 2010 odbyła się premiera jej czwartego albumu studyjnego, Fe-Male. W lipcu pochodząca z tej płyty kompozycja, "Wszystko czego chcę od Ciebie" została nominowana do nagrody Superjedynki w kategorii "Przebój Roku", piosenkarka natomiast otrzymała nominację w kategorii "Wokalistka Roku". Na drugi singel z Fe-male wybrany został utwór "Książę". który mimo przychylnych opinii nie osiągnął większego sukcesu. Zrealizowano do niego teledysk, w którym wystąpił aktor Wojciech Medyński. W listopadzie 2010 odbyła się premiera filmu Śniadanie do łóżka, do którego Cerekwicka nagrała cover utworu Hanny Banaszak pt. "Żegnaj kotku". W 2011 piosenkarka objęła funkcję jurora w programie Hot or Not. W tym samym roku nagrała partie wokalne dla Glorii, jednej z głównych bohaterek filmu animowanego Happy Feet: Tupot małych stóp 2.
Anna Wyszkoni - wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów. Właścicielka czterech Platynowych i trzech Złotych Płyt. Jej pierwszy solowy album "Pan i Pani" uzyskał status Platynowej Płyty przekraczając nakład 50 tys. egzemplarzy. W 2012 roku Ania wydała swój drugi autorski album pt. "Życie jest w porządku", który już po dwóch miesiącach sprzedaży otrzymał status Złotej Płyty.
Jej kariera muzyczna rozpoczęła się we wczesnym dzieciństwie, kiedy w zaciszu domowym „śpiewała" do dezodorantu albo rury od odkurzacza. Jednak bardziej spektakularne sukcesy nadeszły wraz z pojawieniem się w szeregach grupy ŁZY w 1996 roku. W tym samym roku powstały pierwsze wspólne piosenki Ani i Łez, dzięki którym Ania zadebiutowała na antenie kilku lokalnych rozgłośni radiowych. Pierwszym solowym sukcesem Ani Wyszkoni było zajęcie I miejsca, zdobycie dwóch wyróżnień oraz Nagrody Publiczności na Festiwalu Wokalnym w Wyszkowie.
Kariera medialna Ani rozpoczęła się wraz ze zdobyciem Grand Prix na festiwalu Gama w Radomiu w 1999 roku. Tam została zauważona przez Elżbietę Skrętkowską i zaproszona do programu "Szansa na sukces", który wygrała w marcu 2000 roku śpiewając piosenkę grupy Myslovitz "Długość dźwięku samotności". Zdobyła też nagrodę dla najlepszej wokalistki na festiwalu "Po-Graj" w Opolu. Wydany w 2001 roku drugi album Łez pt. „W związku z samotnością" osiągnął niebagatelny sukces rynkowy zdobywając status Platynowej Płyty (ponad 150 tys. sprzedanych egzemplarzy). Ten album przyniósł Ani ogólnopolską popularność i ogromną sympatię fanów, jednak dopiero wydana w 2003 roku czwarta płyta, "Nie czekaj na jutro", pozwoliła Jej na dobre zagościć w ogólnopolskich mediach i na radiowych playlistach. Przyczyniło się do tego zdobycie Nagrody Publiczności w konkursie Premier Festiwalu w Opolu za piosenkę „Oczy szeroko zamknięte", która stała się jednym z największych przebojów roku. Album "Nie czekaj na jutro" zdobył status Platynowej Płyty (ponad 80 tys. egzemplarzy).
2004 roku ŁZY zajęły II miejsce w Krajowym Finale Konkursu Eurowizja 2004, a także II miejsce w plebiscycie "Telekamery 2004" (w kategorii Muzyka). Podczas Festiwalu w Opolu, w czerwcu 2004 r., Łzy zdobyły dwie Superjedynki - jako Zespół Roku oraz za Przebój Roku "Oczy szeroko zamknięte". W 2006 roku Ania, jeszcze ze Łzami, otrzymała Platynową Płytę za składankę największych przebojów pt. „The Best Of 1996-2006". Jak się później okazało, było to ostatnie wspólne wydawnictwo Ani z tym zespołem. W 2008 roku Ania Wyszkoni wzięła gościnny udział w nagraniu piosenki "Soft" zespołu Video, która stała się jednym z największych przebojów 2008 roku. W duecie z zespołem Video Ania znalazła się wśród finalistów konkursu o nagrodę Bursztynowego Słowika podczas Sopot Festival Telewizji TVN.
W 2009 roku Ania Wyszkoni wydała pierwszy album pod własnym nazwiskiem pt. "Pan i Pani", z którego pochodzą przeboje: "Czy ten pan i pani", "Z ciszą pośród czterech ścian", "Lampa i sofa", "Wiem, że jesteś tam" oraz „Graj chłopaku graj”. Płyta szybko pokryła się "złotem", a następnie "platyną", a każdy pochodzący z niej singiel osiągnął duży sukces medialny. Z pierwszym z nich, "Czy ten pan i pani", Ania wywalczyła Srebrną Premierę 46. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Podczas tego samego festiwalu otrzymała też Nagrodę Dziennikarzy i Fotoreporterów. Dwa lata później, również na festiwalu w Opolu, Ania zdobyła najważniejszą nagrodę na polskim rynki muzycznym - Superjedynkę 2011 za Przebój Roku, którym widzowie uznali piosenkę "Wiem, że jesteś tam". Festiwal Top Trendy 2011 w Sopocie przyniósł Ani Platynową Płytę oraz 6. miejsce na liście sprzedaży płyt w Polsce. Pierwsza solowa płyta Ani Wyszkoni była zapowiedzią dojrzałego i bardziej eleganckiego wizerunku Ani. Była również smakowitą mieszanką stylów najbliższych jej sercu. Na płycie, oprócz autorskich utworów Ani, znalazły się również kompozycje m.in. Ani Dąbrowskiej, gitarzysty zespołu Wilki, Mikisa Cupasa czy Wojciecha Klicha. Album powstał we współpracy z jednym z najbardziej cenionych producentów muzycznych w Polsce, Bogdanem Kondrackim.
Solowa droga artystyczna Ani przyniosła jej również doświadczenie aktorskie. W 2010 roku została bowiem zaproszona przez twórców serialu Telewizji Polskiej "Na dobre i na złe" do zagrania epizodu w jednym z odcinków (412). Ania wcieliła się w rolę artystki, którą dotknęły kłopoty zdrowotne. Pojawiła się w serialu u boku tak znakomitych aktorów, jak Artur Żmijewski, Ewa Kasprzyk czy Edyta Jungowska.
W roku 2011 roku Ania została zaproszona do gościnnego udziału w trasie koncertowej "Projekt Grechuta" zespołu Plateau, śpiewając piosenki niezapomnianego Marka Grechuty w bardzo nowatorskich i awangardowych aranżacjach Wojciecha Waglewskiego. W Projekcie Grechuta uczestniczą również m.in.: Martyna Jakubowicz, Sonia Bohosiewicz, Renata Przemyk, Marek Jackowski, Adam Nowak, Piotr Cugowski oraz Titus. W 2014 roku ukaże się reedycja płyty "Projekt Grechuta", na której Ania zaśpiewała utwór "W dzikie wino zaplątani".
W roku 2012 Ania Wyszkoni wzięła udział w trasie koncertowej po USA i Kanadzie pod nazwą "Wspomnienie" poświęconej Czesławowi Niemenowi. Podczas koncertów pojawiła się na scenie obok takich artystów, jak: Zbigniew Zamachowski, Paweł Kukiz, Janusz Radek, Piotr i Wojciech Cugowscy oraz zespół Bracia.
W listopadzie 2012 roku ukazał się drugi solowy album Ani pt. "Życie jest w porządku", którego głównym producentem, podobnie, jak w przypadku krążka "Pan i Pani" był Bogdan Kondracki. Ale nie tylko, bo do wyprodukowania jednego utworu Ania zaprosiła legendarnego brytyjskiego producenta, Neila Blacka, znanego z produkcji najbardziej kultowych płyt Maanamu z lat 80. Jedną piosenkę, kompozycję Ani Dąbrowskiej do tekstu Ani Wyszkoni, wyprodukowali Kuba Galiński i Olek Świerkot z firmy Jazzboy. Pierwszym singlem promującym płytę była kompozycja Marka Jackowskiego do słów Kory pt. "Zapytaj mnie o to kochany". 16 stycznia 2013 roku Związek Producentów Audio-Video przyznał Ani za "Życie jest w porządku" Złotą Płytę. Kolejnymi piosenkami promującymi nowy album były: "W całość ułożysz mnie" i "Dźwięki nocy", obie skomponowane specjalnie dla Ani przez Roberta Gawlińskiego.
W 2013 roku Anna Wyszkoni w duecie z Piotrem Cugowskim wyśpiewała piosenkę „Syberiada” promującą głośny film Janusza Zaorskiego „Syberiada polska”. Teledysk do tego utworu ukazał się m.in. na dvd z filmem „Syberiada”.
Ania została również zaproszona przez legendę polskiej sceny muzycznej, Marka Jackowskiego znanego m.in. z zespołu Maanam, do gościnnego udziału na jego nowej płycie. Zaśpiewała na niej dwie piosenki: duet z Markiem Jackowskim, "Odnajdziemy się" i "Matka od samotnych drinków". Na płycie oprócz Ani zaśpiewali również: Anna Maria Jopek, Ewa Prus, Maciej Maleńczuk, Piotr Cugowski i Muniek Staszczyk. Marek Jackowski, z którym Ania nie tylko ściśle współpracowała, ale i zaprzyjaźniła się, zmarł nagle 18 maja 2013 roku w swoim domu we Włoszech. Album "Marek Jackowski" ukazał się już po Jego śmierci, 22 października 2013 roku.
Rebelianc i- Southern Rock Group. Lata 90-te. Grupa przyjaciół – muzyków zainspirowanych muzyką najbardziej znanych sław southern rocka, takich jak Lynyrd Skynyrd, The Allman Brothers Band, Blackfoot czy Outlaws, dołączyła do wokalisty muzyki country. Przez prawie 15 lat grając w składzie Manson Band: Dariusz „Goryś” Gorczyński, Grzegorz „Pauza” Woźniak, Jarosław „Chudy” Hermanowicz, Bogdan „Bobesz” Mróz oraz Bogdan „Boczek” Chojnowski zmieniali oblicze i brzmienie zespołu. Stali się rasowymi rockmanami, ludźmi wolnymi i otwartymi na różne gatunki muzyczne, którzy nie zapomnieli o korzeniach takich jak blues czy rock’n roll. Z końcem roku 2012, wokalista Jan Szumlicz postanowił opuścić zespół. Jego miejsce zajął Michał Borowiec. Gruntownie wykształcony muzycznie wokalista, który jak pozostali członkowie zespołu jest zainspirowany muzyką southern rock. Jego talent, umiejętności oraz doświadczenie zdobyte w różnych formacjach muzycznych wprowadziło do zespołu świeży powiew oraz podniosło poziom muzyczny kompozycji.
Zmieniła się również nazwa zespołu – Rebelianci – Southern Rock Group – rozpoczyna nowy rozdział swojego muzycznego życia i konsekwentnie kroczy ścieżką rock’n roll’a, grając wyłącznie autorski repertuar. Nasza muzyka najlepiej wypada na dużych plenerowych koncertach, gdzie w pełni można docenić rasowe brzmienie przesterowanych gitar, potężnego basu i mocno grającego serca perkusji. Melodyjne „piosenki drogi” tworzą niesamowity klimat mistycznej podróży przez amerykańskie południe. W prostych słowach opowiada o człowieku i jego marzeniach. Rebelianci od wielu lat związani są z Krapkowickim Domem Kultury oraz studiem nagrań „P.R.OJEKT”- Piotra Rudnera, gdzie odbywają się próby zespołu. Rebelianci szykują się zarówno do letniego sezonu koncertowego na dużych scenach jak i do koncertów klubowych.
Lady Pank – Jedna z najpopularniejszych grup w historii polskiego rocka. Zespół wydał ponad 20 płyt i dziesiątki przebojów. Nie ma chyba w naszym kraju takiej osoby, która nie potrafiłaby z pamięci zaśpiewać choć jednego przeboju tej super-grupy! Należą do nich nieśmiertelne utwory, min.:"Tańcz głupia, tańcz", "Fabryka Małp", "Sztuka latania", "Mniej niż zero", "Wciąż bardziej obcy", "Kryzysowa narzeczona", "Zamki na piasku", "Vademecum skauta", "Tacy sami", "Zostawcie Titanica", "Mała wojna", "Zawsze tam gdzie ty", "Na co komu dziś", "Znowu pada deszcz", "Na granicy", "Stacja Warszawa", "Strach się bać", "Dobra konstelacja". Nazwa grupy pochodzi od tytułu pierwszego nagrania "Mała Lady Punk" (z nieco zmienioną pisownią).
Pierwszy koncert pod szyldem Lady Pank zespół zagrał w czteroosobowym składzie (Jan Borysewicz – wokal, gitara; Edmund Stasiak – gitara; Paweł "Kawka" Mielczarek – gitara basowa; Andrzej Polak – perkusja) 14 sierpnia 1982 roku z okazji otwarcia studenckiego klubu Park. Skład zespołu kilkukrotnie się zmieniał. Zawsze jednak w zespole występowali Jan Borysewicz i Janusz Panasewicz. W czasie największej popularności w zespole występowali również Paweł Mścisławski (gitara basowa), Edmund Stasiak (gitara rytmiczna) oraz Jarosław Szlagowski (perkusja). W tym składzie zespół odnosił największe sukces. Zespół Lady Pank powstał pod koniec 1981, lecz oficjalną datą powstania jest 11 września 1981. Został założony przez gitarzystę i kompozytora Jana Borysewicza oraz autora tekstów Andrzeja Mogielnickiego. Pierwszy utwór "Mała Lady Punk" Jan Borysewicz nagrał razem z Wojciechem Bruślikiem i Andrzejem Dylewskim podczas sesji nagraniowej płyty "Układy" Izabeli Trojanowskiej w grudniu 1981 w krakowskim studio Teatru Stu. Drugi, "Minus 10 w Rio" został już nagrany z Edmundem Stasiakiem, Januszem Panasewiczem, Andrzejem Polakiem i Pawłem Mielczarkiem (zwrotki śpiewa Jan Borysewicz, a refren Janusz Panasewicz).
W sierpniu 1982 w warszawskim klubie Park zespół oficjalnie zadebiutował w składzie: Jan Borysewicz, Edmund Stasiak, Paweł Mielczarek i Andrzej Polak (w tym składzie zespół zagrał 5 koncertów). Wkrótce powstał tam pierwszy fanklub zespołu. W tym czasie ukazał się też pierwszy singel "Mała Lady Punk" / "Minus 10 w Rio".
Wkrótce wyklarował się skład zespołu: Jan Borysewicz – gitara solowa; Janusz Panasewicz – śpiew; Paweł Mścisławski – bas; Edmund Stasiak – gitara oraz Jarosław Szlagowski – perkusja. W tym okresie muzyka zespołu jednoznacznie oscylowała wokół rozwijającego się wówczas stylu New Wave (Nowa fala). Po wielu upadkach i wzlotach można stwierdzić, że zespół jest niezniszczalny. Nieustannie koncertują, nagrywają płyty, dając tym samym radość swoim fanom.
MARYLA RODOWICZ - Królowa polskiej piosenki
Maria Antonina Rodowicz – tak brzmi prawdziwe imię i nazwisko Królowej polskiej piosenki. Pierwszy publiczny kontakt z piosenką Maryla Rodowicz miała w 1962 r., kiedy wzięła udział w eliminacjach do I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. W czasie studiów na AWF w Warszawie od sierpnia 1965 r. Rodowicz występowała w składzie bigbitowego zespołu Szejtany, działającego w studenckim klubie "Relax". W 1965 r. wokalistka zdobyła z zespołem 1. miejsce na warszawskim przeglądzie zespołów bigbeatowych w klubie "Finka". W 1966 r. związała się ze studenckim kabaretem "Gag", który działał pod przewodnictwem kompozytora Jerzego Andrzeja Marka i poety Adama Kreczmara.
Pierwszym jej poważniejszym sukcesem był występ w 1967 r. na Przeglądzie Piosenki Studenckiej w Lublinie i na Giełdzie Piosenki w Częstochowie z piosenką Jak cię miły zatrzymać (muz. Jerzy Andrzej Marek, sł. Adam Kreczmar, utwór z repertuaru Teresy Tutinas), gdzie zdobyła główną nagrodę.
W 1968 r. zadebiutowała na VI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie Debiutów z zainspirowanymi amerykańskim folkiem utworami Zabierz moje sukienki i Co ludzie powiedzą. W tym samym roku dokonała pierwszych nagrań dla Radiowego Studia Piosenki III programu PR. Na VII KFPP w Opolu w 1969 r. zdobyła nagrodę Przewodniczącego Towarzystwa Przyjaciół Opola za piosenkę Mówiły mu (muz. Stefan Rembowski, sł. Andrzej Bianusz). W tym roku występowała także na: Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie (Mówiły mu), Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Politycznej w Soczi (III nagroda i nagroda dziennikarzy za piosenki Żyj mój świecie, Za duże buty i Ech, drogi) oraz Festiwalu FAMA w Świnoujściu.
W roku 1970 ukazał się pierwszy album Maryli Rodowicz „Żyj mój świecie” (Polskie Nagrania "Muza" , zdobył status złotej płyty) oraz single na rynek brytyjski i czechosłowacki. Piosenka Jadą wozy kolorowe została Radiową Piosenką Roku. Artystka w tym czasie zagrała swoje pierwsze koncerty w Czechosłowacji. Została również nagrodzona po raz drugi Srebrnym Gwoździem Sezonu Plebiscytu Popularności Czytelników "Kuriera Polskiego".
W roku 1971 na IX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Rodowicz zdobyła główną nagrodę za wykonanie piosenki Z tobą w górach (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Jerzy Kleyny). W tym roku Maryla Rodowicz wyjechała również w swoją pierwszą trasę koncertową po ZSRR oraz w Czechosłowacji. W 1972 r. na X Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu zdobyła nagrodę Państwowego Wydawnictwa Muzycznego za Kochaniem, pragnieniem, oraz Tytuł Miss Obiektywu – Nagroda Fotoreporterów. Maryla wystąpiła także na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Wokalistka wydała też kolejny singel na rynek czechosłowacki. W tym roku też wydała album „Maryla Rodovićzova”.
W 1973 r. na XI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Maryla Rodowicz otrzymała wyróżnienie za Diabeł raj (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Agnieszka Osiecka). Uczestniczyła także w Festiwalu „Bratysława Lira” w Bratysławie (Czechosłowacja) gdzie zdobywa Grand Prix du Disque, w Festiwalu „Złoty Orfeusz” w Słonecznym Brzegu (Bułgaria), Festiwalu Piosenki w Splicie (Jugosławia), Międzynarodowy Festiwal Piosenki w Sopocie gdzie zdobyła Grand Prix du Disque, Nagrodę Publiczności oraz Nagrodę Czytelników „Wieczoru Wybrzeża” za utwory A gdzie to siódme morze (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Jerzy Kleyny), Diabeł i raj (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Agnieszka Osiecka) i Małgośka (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Agnieszka Osiecka). Artystka wzięła też udział w Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie. Nagrała album „Maryla Rodowicz” oraz pierwsze single na rynek NRD. Artystka otrzymała Nagrodę Ministra Kultury NRD, uczestniczyła w filmie TV „Nareszcie razem” wraz z Urszulą Sipińską. Koncertowała w NRD oraz Czechosłowacji. W 1974 r. XII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Maryla Rodowicz otrzymała wyróżnienie za Urodzajny rok, wydała album „Rok”, trzeci album piosenkarki na polskim rynku. Uczestniczyła w ceremonii otwarcia Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Monachium gdzie wykonała piosenkę Futbol (muz. Leszek Bogdanowicz, sł. Jonasz Kofta). 4 maja 1975 roku odbyła się premiera oratorium Zagrajcie nam dzisiaj wszystkie srebrne dzwony.
W 1977 r. na XV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu wzięła udział w koncercie „Nastroje, nas troje”, a dwie jej piosenki Krąży, krąży złoty pieniądz i Bossanova do poduszki znalazły się w dziesiątce najlepszych piosenek festiwalu. W Sopocie wzięła udział w Festiwalu Interwizji z piosenkami Nie ma jak pompa i Kolorowe jarmarki, gdzie otrzymała Nagrodę Główną Publiczności Interwizji i Nagrodę Publiczności. Maryla Rodowicz wzięła również udział w filmie muzycznym „Hak” oraz w spektaklu Teatru STU w Krakowie„Szalona lokomotywa” (rola Hildy, występowała razem z Markiem Grechutą, spektakl reżyserował Krzysztof Jasiński). Otrzymała nagrodę „Złota Ręka” "Przekroju" za najwybitniejsze osiągnięcia roku w dziedzinie mody i kostiumologii.
W 1978 r. wzięła udział w XVI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie zdobyła I nagrodę za Remedium. Uczestniczyła w telewizyjnym filmie muzycznym „Dziewczyna z zapałkami”. Koncertowała w Bułgarii, USA i Kanadzie oraz wzięła udział w Festiwalu Młodzieży i Studentów w Hawanie (Kuba), gdzie poznała Fidela Castro. Na Sopockim Festiwalu Interwizji zaśpiewała w duecie z Heleną Vondráčkovą piosenkę Laska nebeska. Wydała album „Wsiąść do pociągu”. W 1979 roku Maryla Rodowicz odbyła trasę koncertową na Węgrzech. W Zielonej Górze uczestniczyła w Festiwalu Piosenki Radzieckiej z piosenką Konie (W.Wysocki/A.Osiecka). Uczestniczyła w XVII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Została również uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zdobyła również tytuł Wokalistki Roku.
Wydała album „Cyrk nocą”. Na początku lat 80. wystąpiła na Festiwalu Muzyki Country „Tulsa International Mayfest” w Tulsa w Oklahomie, gdzie zdobyła III nagrodę. Nawiązała współpracę z trio wokalnym "Gang Marcela". Wydała kolejny longplay zatytułowany „Cyrk nocą”, który uzyskał status złotej płyty. Uczestniczyła w cyklu programów TV z piosenkami dla dzieci pt. „Spotkanie Dobrych Znajomych”. Wzięła także udział w kolejnym Festiwalu Muzyki Country w Independent w stanie Kansas, gdzie zdobyła III nagrodę, oraz w XVIII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie Premier (III nagroda). Koncertowała w ZSRR oraz klubach Chicago i Nowego Jorku. W roku 1981 wystąpiła na koncercie Premier XIX Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Wydała kolejny longplay pt. „Święty spokój”. Wzięła udział w cyklu programów telewizyjnych pt. „Maryli Rodowicz podróże po podwórzach” (5 części). Odbywała koncerty w ZSRR oraz klubach Chicago i Nowego Jorku.
W roku 1982 zakłada zespół „Różowe Czuby”, który był żartobliwą próbą nawiązania do stylu punk. W tym roku zakazano również emisji piosenki "Różowych Czubów" Dentysta-Sadysta po wprowadzeniu stanu wojennego. W roku 1983 Maryla Rodowicz koncertowała po ZSRR oraz brała udział po roku przerwy w XX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie pt. „Dwadzieścia lat minęło”. Wydała w tym roku album pt. Марыля Родович (Maryla Rodowicz).
W 1984 roku wydała longplay na rynek ZSRR pt. „Maryla Rodowicz”, który uzyskał nakład bliski ok. 10 mln egzemplarzy. Piosenkarka uczestniczyła w Festiwalu Młodzieży i Studentów w Moskwie i Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Odbywała koncerty w ZSRR oraz klubach Chicago i Nowego Jorku. W roku 1985 wzięła udział w koncercie Przebojów na XXII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Otrzymała również nagrodę dziennikarzy za Niech żyje bal i wydała longplay „Był sobie król” (płyta dla dzieci). W 1986 r. uczestniczyła w XXIII KFPP w Opolu, Festiwalu Muzyki Country Mrągowo’86, XXII Festiwalu Piosenki Radzieckiej Zielona Góra – koncert Przyjaźni. Została uhonorowana Dyplomem Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi w upowszechnianiu kultury polskiej za granicą. Wydała longplay zatytułowany „Gejsza nocy”. Maryla Rodowicz odbyła także trasę koncertową po ZSRR. W roku 1987 wzięła udział w XXIV KFPP w Opolu gdzie piosenka pt. Polska Madonna zdobyła Nagrodę Dziennikarzy. Maryla Rodowicz otrzymała również „Karolinkę” – nagrodę za 20-lecie profesjonalnej pracy estradowej. Wzięła udział w filmie „Pan Kleks w Kosmosie” (rola Linelli de Bazar „Kołysanka w stylu mango”), oraz filmie dla TV Radzieckiej „Czerwcowa fotografia” – Wilno. W tym roku otrzymała także Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za całokształt działalności. Wydała kolejny longplay zatytułowany „Polska Madonna”. Koncertowała w Australii. W latach 1988-1990 wzięła udział w kolejnych dwóch festiwalach w Opolu (XXV KFPP i XXVII KFPP). Uczestniczyła też w Międzynarodowym festiwalu Radiowym (1989), w San Remow Jubileuszowym 40. Festiwalu Piosenki Włoskiej oraz w 1988 w pierwszym Festiwalu Piosenki Polskiej w Witebsku. Koncertowała w Izraelu i Chinach. W 1990 r. wydała longplay pt. „Absolutnie nic”, który był jej jedenastym albumem na polskim rynku. Na tej płycie wziął udział gościnnie w piosence „To już było” jako gitarzysta Wojciech Waglewski, w piosence „Gonią wilki za owcami” na trąbce zagrał Tomasz Stańko.
W 1991 r. Maryla Rodowicz wydała pierwszą w swojej dyskografii płytę kompaktową „Full”, która zawierała zupełnie nowe wersje jej największych przebojów. Na tej płycie też wystąpił Wojciech Waglewski.
W 1992 r. koncertuje w Kanadzie i Szwajcarii. W tym roku ukazała się również autobiograficzna książka piosenkarki pt. "Niech żyje bal", w której opisała nie tylko przebieg swojej kariery, ale też życie uczuciowe, ujawniając ponadto wiele opowieści zza kulis ówczesnego show-biznesu. Rodowicz uczestniczyła również w międzynarodowym Pikniku Muzyki Country Sopot ’92, XXX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie otrzymała nagrodę Grand Prix za całokształt twórczości, w Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, gdzie zostaje nagrodzona Bursztynowym Słowikiem za twórczość estradową.
W 1994 r. wzięła udział w XXXII KFPP w Opolu. Nagrała album „Marysia biesiadna” z piosenkami biesiadnymi, który okazał się jej największym komercyjnym sukcesem w Polsce. Płyta uzyskała status podwójnie "Platynowej Płyty" i rozeszła się w ćwierćmilionowym nakładzie. W 1996 r. Rodowicz postanowiła podsumować swoją karierę trzypłytowym wydawnictwem „Antologia”, zawierającym jej największe przeboje – poszczególne części były dostępne także osobno. Wszystkie części łącznie osiągnęły status "Złotej Płyty", przekraczając nakład 50 tysięcy sztuk. Wokalistka uczestniczyła w XXXIII KFPP w Opolu w koncercie „Kwiaty we włosach” poświęconym twórczości Krzysztofa Klenczona. Na XXXV Jubileuszowym Festiwalu w Sopocie otrzymała Nagrodę Specjalną Prezesa TVP S.A. za całokształt twórczości.
W 1997 roku otrzymała nagrodę „Mateusz” dla Wybitnej Osobowości Rozrywkowej przyznaną przez Program III Polskiego Radia. Wydała dwupłytową kompilację „Tribute to Agnieszka Osiecka: Łatwopalni” zawierającą mniej znane piosenki Osieckiej nagrane przez Rodowicz w ciągu jej całej kariery oraz premierową piosenkę Łatwopalni napisaną ku pamięci zmarłej poetki przez Jacka Cygana i skomponowaną przez najpopularniejszego wówczas kompozytora, Roberta Jansona. Utwór ten okazał się tak wielkim przebojem, że po raz pierwszy doprowadził artystkę na sam szczyt prestiżowej radiowej "Listy Przebojów Programu Trzeciego". W 1997 r. Rodowicz uczestniczyła także w XXXIV KFPP w Opolu w koncercie „Zielono mi” poświęconym Agnieszce Osieckiej. Otrzymała też „Super Wiktora” za całokształt twórczości telewizyjnej.
W 1998 roku wzięła udział w XXXV KFPP w Opolu w Koncercie Jubileuszowym „Pamiętajcie o ogrodach”. Na XXXVII Sopot Festival w plebiscycie „O!Polskie piosenki” – „Małgośka” została przebojem 35-lecia. Maryla Rodowicz otrzymała także Nagrodę Prezydenta Miasta Sopotu za całokształt twórczości. Wydała także album „Przed Zakrętem”, który uzyskał status "Złotej Płyty", rozchodząc się w nakładzie ponad 80 tysięcy egzemplarzy. Płytę promował przebój „Bar przed zakrętem”, skomponowany ponownie przez Jansona. W 1999 r.
W roku 2001 prowadziła telewizyjny program rozrywkowy pt. „Tour de Maryla – Viva Italia!”(piosenki włoskie) i „Tour de Maryla – Ole!” (piosenki hiszpańskie). Wydała CD pt. „12 najpiękniejszych kolęd”.
W 2002 roku koncertowała w Chicago i Nowym Jorku. Brała udział w 40-leciu Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Na koncercie galowym pt. „50 lat TVP” otrzymała nagrodę „Gwiazda Telewizji”. Śpiewała także na koncercie z okazji „80 lat Polskiego Radia”. Nagrała CD pt. „Życie ładna rzecz”. Wystąpiła również z koncertem dla polskich żołnierzy w Bazie Wojskowej ONZ w Libanie.
15 grudnia 2003 r. odbyła się premiera płyty „Maryla Rodowicz – Největší hity” wydanej przez czeski Universal Music. Natomiast w marcu 2004 r. Maryla Rodowicz wyruszyła w trasę po Ameryce Północnej – łącznie 7 koncertów. 10 września 2005 została odznaczona przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Nagrała również płytę „Kochać” z tekstami Katarzyny Nosowskiej, której premiera odbyła się 26 września 2005 r. W 2006 r. z okazji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2006 Maryla nagrała piosenkę „Za Janasa” z tekstem Katarzyny Nosowskiej. 2 czerwca 2006 otrzymała na festiwalu w Opolu pierwszą w swojej karierze Superjedynkę w kategorii wykonawca roku, pokonując Beatę Kozidrak i zespół Goya. Otrzymała także tytuł Artystki Bez Granic, nagrodę TV Polonia oraz "Złotą Płytę" za album „Kochać”. Maryla Rodowicz zaśpiewała podczas koncertu wspomnień Sopot Festival 2006 i dostała "Platynową Płytę" za album „Kochać” (za sprzedaż 50.000 egzemplarzy płyty). Pod koniec roku 2006 Maryla Rodowicz nagrała utwór „Dwie strony medalu” (muz. Romuald Lipko, sł. St. Krzesiński), który znalazł się w serialu telewizyjnym TVP pod tym samym tytułem. Festiwalu TOPtrendy. 17 czerwca 2007 wystąpiła na XLIV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie dla Seweryna Krajewskiego „Niebo z moich stron”. W lipcu 2007 r. W maju 2008 roku wokalistka powróciła z nowym albumem Jest cudnie, który zawierał akustyczne i folkowe brzmienia nawiązujące do początków jej kariery. Za produkcję płyty odpowiadał producentAndrzej Smolik. Album już po trzech tygodniach sprzedaży osiągnął status "Platynowej Płyty" za ponad 30 tysięcy sprzedanych egzemplarzy. W grudniu płyta nieoficjalnie osiągnęła diamentowy nakład 150 tysięcy egzemplarzy, choć ponad 100 tysięcy sztuk dołączono w listopadzie po kilkakrotnie niższej cenie do dziennika Gazeta Wyborcza, czego nie liczy się w certyfikacji płyt. W ramach promocji albumu Maryla Rodowicz wystąpiła w czerwcu na XLV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z recitalem Maryla Show, w którym zaśpiewała swoje największe przeboje. Koncert ten trafił w grudniu na pierwszą w karierze artystki płytę DVD, którą dołączono do reedycji albumu Jest cudnie, zawierającą ponadto dwa premierowe nagrania. Wokalistka promowała album śpiewając ponadto w lipcu na festiwalu TOPtrendy, a w listopadzie w programach Taniec z Gwiazdami oraz Jak Oni Śpiewają – w tym ostatnim wystąpiła także gościnnie jako juror.
Maryla Rodowicz, Lech Wałęsa, Robert Korzeniowski i Józef Młynarczyk zostali oficjalnymi przyjaciółmi EURO 2012 (ogółem ma zostać wybranych 50 przyjaciół z Polski i Ukrainy. Ich zadaniem będzie promocja turnieju. W 2011 r. na Festiwalu TOP trendy w Sopocie zajęła 5. miejsce w konkursie TOP za sprzedaż płyty "50", natomiast na 48. KFPP w Opolu otrzymała Superjedynkę w kategorii Superpłyta (za płytę 50) oraz Superjedynkę Superjedynek za najlepszy festiwalowy występ. 25 listopada 2011 ukazał się album Buty 2, na którym znalazły się utwory z premierowymi, odnalezionymi po latach przez Rodowicz tekstami autorstwa Agnieszki Osieckiej.
W 2013 jej piosenka "Futbol" znalazła się na 5. miejscu listy "10 największych przebojów nagranych z myślą o piłkarskich Mistrzostwach Świata" według amerykańskiego magazynu Billboard. W ostatni dzień 2013 roku piosenkarka zaskoczyła wszystkich na imprezie Polsatu, który urządził zawody w organizowaniu show z udziałem największych gwiazd polskiej piosenki. Chodziło o sztuczny biust z sylwestrowej stylizacji. Krzysztof Ibisz o tej kreacji powiedział: “To jedna z niewielu polskich gwiazd, która potrafi zrobić prawdziwy show i za to ją kochamy”. 09 kwietnia 2014 swoją premierę ma utwór "I warto czekać" (muzyka Katarzyny Gaertner, słowa Grzegorza Tomczaka). Piosenka nagrana przez Marylę przeznaczona jest specjalnie dla Ukrainy, w związku z napiętą sytuacją w tym kraju. Maryla Rodowicz w swoim dorobku ma ok. 2000 piosenek, ponad 20 płyt polskich, a także po jednej angielskiej, czeskiej, niemieckiej, rosyjskiej.
Płyty Maryli Rodowicz sprzedano łącznie w nakładzie ok. 15 mln sztuk, z czego 10 mln w Rosji. Koncertowała na całym świecie – w Europie, Ameryce, Australii, Azji. Laureatka wielu nagród, uczestniczka wielu festiwali – również poza granicami Polski, m.in. w Oklahomie, Los Angeles, Tulsie, Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie, Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 1992 ukazała się autobiograficzna książka piosenkarki „Niech żyje bal”, w 2013 roku wydana została kolejna książka autobiograficzna, tym razem 'wywiad rzeka' z dziennikarzem muzycznym Jarosławem Szubrychtem pt. "Wariatka tańczy".
Sponsorzy: Partnerzy medialni:
Termin: 21 - 22.06.2014 r. w godz. 15.00 – 23.00
Miejsce: Al. Jana Pawła II, przy Hali Sportowej, Kędzierzyn - Koźle
21.06.2014 r. (sobota)
10.00 wesołe miasteczko zaprasza!
14.30 rozpoczęcie Dni Miasta
15.00 koncert Piotra Lisieckiego
16.15 uroczyste otwarcie imprezy przez Prezydenta Miasta
17.00 koncert Grzegorza Hyży
19.00 koncert Kasi Cerekwickiej
21.00 koncert Ani Wyszkoni
ok. 23.00 zakończenie imprezy
22.06.2014 r. (niedziela)
10.00 wesołe miasteczko zaprasza!
16.00 koncert „Hity z satelity – najlepsze przeboje lat 80-tych”
w wykonaniu młodzieży z Kędzierzyna-Koźla oraz muzyków z Akademii Muzycznej w Katowicach
17.30 uroczyste podsumowanie spływu „Odra Rzeką Integracji Europejskiej – Pływadło 2014”, wręczenie nagród
18.00 koncert Lady Pank
20.00 koncert zespołu Rebelianci
20.30 koncert Maryli Rodowicz
ok. 23.00 zakończenie imprezy
Imprezy towarzyszące:
• Galeria na Klombie (Klub Nieprofesjonalnych Plastyków)
• Szachy plenerowe (Klub Szachowy)
• Wesołe miasteczko
• Gastronomia
A tak wyglądały Dni Miasta rok temu: zobacz galerię
Piotr Lisiecki pochodzi z Gdańska. W 2010 roku nagrał swój debiutancki album Rules Changed Up który został wydany 27 kwietnia 2011. Już po tygodniu od wydania dostał się on na 8. miejsce najlepiej sprzedających się płyt.
W wieku jedenastu lat zaczął komponować muzykę, grał na pianinie. Gdy rozpoczął naukę w szkole muzycznej, poznał Joannę Klejnow. Po pewnym czasie stworzyli oni duet o nazwie Shyja, najczęściej grywając w pubach i klubach.W 2009 roku Piotr Lisiecki i Joanna Klejnow zgłosili się do programu Mam talent!, jednak nie udało im się dostać do kolejnych etapów. Ponowili próbę w roku następnym, wykonując utwór KT Tunstall Black Horse and the Cherry Tree. W trakcie występu dwoje z jurorów (Agnieszka Chylińska i Małgorzata Foremniak) przerwało występ. Stwierdzili, że Piotr jest znacznie lepszy i poprosili go o samodzielną improwizację. Wykonał dwa utwory: The Hidden Heart KT Tunstall oraz Jolene Dolly Parton. Po występie solowym udało mu się dostać do kolejnego etapu. Ostatecznie zajął 3. miejsce w trzeciej edycji programu "Mam talent!".
Pod koniec 2010 roku podpisał kontrakt z wytwórnią EMI Music Poland. Jego debiutancki album Rules Changed Up został wydany 27 kwietnia 2011. Album składa się z 7 własnych piosenek oraz 3 coverów, które zaprezentował w programie Mam talent!. Tydzień po wydaniu płyta zajęła ósme miejsce wśród najlepiej sprzedających się płyt w Polsce. Album sprzedał się w nakładzie ponad 15 tysięcy egzemplarzy i osiągnął status złotej płyty.
Grzegorz Hyży – wokalista o niesamowitej barwie głosu i doskonałym poczuciu rytmu. Koncertuje w pełnym, energetycznym składzie oraz w bardziej kameralnym, ale jakże magicznym - w wersji akustycznej. Dotychczas do współpracy zapraszał wielu doświadczonych poznańskich muzyków. Ze swoim projektem odwiedził wiele polskich miast, ale jego korzenie muzyczne zawsze będą związane z Poznaniem. Aktualnie pracuję nad autorskim materiałem na debiutancką płytę. Jest finalistą tegorocznej III edycji programu „X Factor”, w którym ostatecznie zajął II miejsce. Nagranie „Na chwilę” okupuje pierwsze miejsca list przebojów. Płyta powstała we współpracy z Tabbem (kompozycje i produkcja). Obaj panowie są niezwykle zadowoleni z materiału jaki stworzyli.
Kasia Cerekwicka z zawodu jest mechanikiem samochodowym, uczęszczała do technikum samochodowego w swoim rodzinnym mieście - Koszalinie. Swoją karierę muzyczną rozpoczęła w 1997 roku, występem oraz wygraną w programie Szansa na sukces z piosenką Ewy Bem "Wyszłam za mąż, zaraz wracam". Zdobyła także 1. miejsce w IV koncercie finałowym Szansy w Sali Kongresowej w Warszawie. Nagrodą był występ w Opolu. W 1998 roku wzięła udział w specjalnym koncercie w Sali Kongresowej z okazji jubileuszu 5-lecia programu Szansa na sukces śpiewając u boku Violetty Villas oraz laureatek programu piosenkę "Śpiewać każdy może". W 1997 i 2000 roku wystąpiła na KFPP w Opolu. Występowała również w zespole towarzyszącym Edycie Górniak.
W marcu 1999 związała się z firmą Sony Music Polska, która w 2000 wydała jej debiutancki album pt. "Mozaika". Jak sama dziś przyznaje, znajdowały się na nim piosenki, z których nie była do końca zadowolona. Płyta nie odniosła sukcesu.
W 2006 na 43. KFPP w Opolu zdobyła Superjedynkę w kategorii Przebój Roku 2006 piosenką "Na kolana". Wraz z tym utworem startowała w krajowych eliminacjach do festiwalu Eurowizji 2006 w Atenach (Piosenka dla Europy 2006). Przegrała jedynie z piosenką "Follow My Heart" zespołu Ich Troje. W tym samym roku wydany został jej drugi album, Feniks, z którego poza "Na kolana" pochodziły przeboje "Ostatnia szansa" i "Potrafię kochać".
Wiosną 2007 roku wzięła udział w V edycji programu Taniec z gwiazdami. Jej partnerem tanecznym był Żora Koroliow. Para odpadła w ósmym odcinku, zajmując tym samym czwarte miejsce. Wtedy też ukazała się jej kolejna płyta, zatytułowana "Pokój 203". Pierwszy singel, "S.O.S.", okazał się dużym przebojem w Polsce. Na drugi singel wybrano piosenkę "Zostań".
W 2008 roku Cerekwicka wystąpiła w Opolu z piosenką "Nie ma nic", gdzie otrzymała nagrodę specjalną koncertu. Z tym samym utworem wystąpiła w Operze Leśnej na Sopot Hit Festiwal, zajmując 4. miejsce na 15 proponowanych piosenek. W listopadzie ukazał się singel "Żyj intensywnie", który początkowo miał promować reedycję płyty Pokój 203, jednak ostatecznie nie ukazała się ona i utwór znalazł się na kolejnym albumie piosenkarki.
W 2010 z okazji 10-lecia stacji VIVA Polska Cerekwicka wraz z innymi wykonawcami nagrała utwór "Muzyki moc". Ponadto nominowana została do nagrody VIVA Comet 2010 w kategorii Artysta 10-lecia. Od 13 marca 2010 na antenie Polsatu emitowany był program Tylko nas dwoje, w którym Cerekwicka występowała jako trener wokalny Radosława Brzózki, z którym zajęła 4. miejsce. W marcu tego samego roku wydany został jej nowy singel "Wszystko czego chcę od Ciebie", który stał się przebojem. 17 maja piosenkarka pojawiła się w serialu telewizji TVN Majka. 31 maja 2010 odbyła się premiera jej czwartego albumu studyjnego, Fe-Male. W lipcu pochodząca z tej płyty kompozycja, "Wszystko czego chcę od Ciebie" została nominowana do nagrody Superjedynki w kategorii "Przebój Roku", piosenkarka natomiast otrzymała nominację w kategorii "Wokalistka Roku". Na drugi singel z Fe-male wybrany został utwór "Książę". który mimo przychylnych opinii nie osiągnął większego sukcesu. Zrealizowano do niego teledysk, w którym wystąpił aktor Wojciech Medyński. W listopadzie 2010 odbyła się premiera filmu Śniadanie do łóżka, do którego Cerekwicka nagrała cover utworu Hanny Banaszak pt. "Żegnaj kotku". W 2011 piosenkarka objęła funkcję jurora w programie Hot or Not. W tym samym roku nagrała partie wokalne dla Glorii, jednej z głównych bohaterek filmu animowanego Happy Feet: Tupot małych stóp 2.
Anna Wyszkoni - wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów. Właścicielka czterech Platynowych i trzech Złotych Płyt. Jej pierwszy solowy album "Pan i Pani" uzyskał status Platynowej Płyty przekraczając nakład 50 tys. egzemplarzy. W 2012 roku Ania wydała swój drugi autorski album pt. "Życie jest w porządku", który już po dwóch miesiącach sprzedaży otrzymał status Złotej Płyty.
Jej kariera muzyczna rozpoczęła się we wczesnym dzieciństwie, kiedy w zaciszu domowym „śpiewała" do dezodorantu albo rury od odkurzacza. Jednak bardziej spektakularne sukcesy nadeszły wraz z pojawieniem się w szeregach grupy ŁZY w 1996 roku. W tym samym roku powstały pierwsze wspólne piosenki Ani i Łez, dzięki którym Ania zadebiutowała na antenie kilku lokalnych rozgłośni radiowych. Pierwszym solowym sukcesem Ani Wyszkoni było zajęcie I miejsca, zdobycie dwóch wyróżnień oraz Nagrody Publiczności na Festiwalu Wokalnym w Wyszkowie.
Kariera medialna Ani rozpoczęła się wraz ze zdobyciem Grand Prix na festiwalu Gama w Radomiu w 1999 roku. Tam została zauważona przez Elżbietę Skrętkowską i zaproszona do programu "Szansa na sukces", który wygrała w marcu 2000 roku śpiewając piosenkę grupy Myslovitz "Długość dźwięku samotności". Zdobyła też nagrodę dla najlepszej wokalistki na festiwalu "Po-Graj" w Opolu. Wydany w 2001 roku drugi album Łez pt. „W związku z samotnością" osiągnął niebagatelny sukces rynkowy zdobywając status Platynowej Płyty (ponad 150 tys. sprzedanych egzemplarzy). Ten album przyniósł Ani ogólnopolską popularność i ogromną sympatię fanów, jednak dopiero wydana w 2003 roku czwarta płyta, "Nie czekaj na jutro", pozwoliła Jej na dobre zagościć w ogólnopolskich mediach i na radiowych playlistach. Przyczyniło się do tego zdobycie Nagrody Publiczności w konkursie Premier Festiwalu w Opolu za piosenkę „Oczy szeroko zamknięte", która stała się jednym z największych przebojów roku. Album "Nie czekaj na jutro" zdobył status Platynowej Płyty (ponad 80 tys. egzemplarzy).
2004 roku ŁZY zajęły II miejsce w Krajowym Finale Konkursu Eurowizja 2004, a także II miejsce w plebiscycie "Telekamery 2004" (w kategorii Muzyka). Podczas Festiwalu w Opolu, w czerwcu 2004 r., Łzy zdobyły dwie Superjedynki - jako Zespół Roku oraz za Przebój Roku "Oczy szeroko zamknięte". W 2006 roku Ania, jeszcze ze Łzami, otrzymała Platynową Płytę za składankę największych przebojów pt. „The Best Of 1996-2006". Jak się później okazało, było to ostatnie wspólne wydawnictwo Ani z tym zespołem. W 2008 roku Ania Wyszkoni wzięła gościnny udział w nagraniu piosenki "Soft" zespołu Video, która stała się jednym z największych przebojów 2008 roku. W duecie z zespołem Video Ania znalazła się wśród finalistów konkursu o nagrodę Bursztynowego Słowika podczas Sopot Festival Telewizji TVN.
W 2009 roku Ania Wyszkoni wydała pierwszy album pod własnym nazwiskiem pt. "Pan i Pani", z którego pochodzą przeboje: "Czy ten pan i pani", "Z ciszą pośród czterech ścian", "Lampa i sofa", "Wiem, że jesteś tam" oraz „Graj chłopaku graj”. Płyta szybko pokryła się "złotem", a następnie "platyną", a każdy pochodzący z niej singiel osiągnął duży sukces medialny. Z pierwszym z nich, "Czy ten pan i pani", Ania wywalczyła Srebrną Premierę 46. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Podczas tego samego festiwalu otrzymała też Nagrodę Dziennikarzy i Fotoreporterów. Dwa lata później, również na festiwalu w Opolu, Ania zdobyła najważniejszą nagrodę na polskim rynki muzycznym - Superjedynkę 2011 za Przebój Roku, którym widzowie uznali piosenkę "Wiem, że jesteś tam". Festiwal Top Trendy 2011 w Sopocie przyniósł Ani Platynową Płytę oraz 6. miejsce na liście sprzedaży płyt w Polsce. Pierwsza solowa płyta Ani Wyszkoni była zapowiedzią dojrzałego i bardziej eleganckiego wizerunku Ani. Była również smakowitą mieszanką stylów najbliższych jej sercu. Na płycie, oprócz autorskich utworów Ani, znalazły się również kompozycje m.in. Ani Dąbrowskiej, gitarzysty zespołu Wilki, Mikisa Cupasa czy Wojciecha Klicha. Album powstał we współpracy z jednym z najbardziej cenionych producentów muzycznych w Polsce, Bogdanem Kondrackim.
Solowa droga artystyczna Ani przyniosła jej również doświadczenie aktorskie. W 2010 roku została bowiem zaproszona przez twórców serialu Telewizji Polskiej "Na dobre i na złe" do zagrania epizodu w jednym z odcinków (412). Ania wcieliła się w rolę artystki, którą dotknęły kłopoty zdrowotne. Pojawiła się w serialu u boku tak znakomitych aktorów, jak Artur Żmijewski, Ewa Kasprzyk czy Edyta Jungowska.
W roku 2011 roku Ania została zaproszona do gościnnego udziału w trasie koncertowej "Projekt Grechuta" zespołu Plateau, śpiewając piosenki niezapomnianego Marka Grechuty w bardzo nowatorskich i awangardowych aranżacjach Wojciecha Waglewskiego. W Projekcie Grechuta uczestniczą również m.in.: Martyna Jakubowicz, Sonia Bohosiewicz, Renata Przemyk, Marek Jackowski, Adam Nowak, Piotr Cugowski oraz Titus. W 2014 roku ukaże się reedycja płyty "Projekt Grechuta", na której Ania zaśpiewała utwór "W dzikie wino zaplątani".
W roku 2012 Ania Wyszkoni wzięła udział w trasie koncertowej po USA i Kanadzie pod nazwą "Wspomnienie" poświęconej Czesławowi Niemenowi. Podczas koncertów pojawiła się na scenie obok takich artystów, jak: Zbigniew Zamachowski, Paweł Kukiz, Janusz Radek, Piotr i Wojciech Cugowscy oraz zespół Bracia.
W listopadzie 2012 roku ukazał się drugi solowy album Ani pt. "Życie jest w porządku", którego głównym producentem, podobnie, jak w przypadku krążka "Pan i Pani" był Bogdan Kondracki. Ale nie tylko, bo do wyprodukowania jednego utworu Ania zaprosiła legendarnego brytyjskiego producenta, Neila Blacka, znanego z produkcji najbardziej kultowych płyt Maanamu z lat 80. Jedną piosenkę, kompozycję Ani Dąbrowskiej do tekstu Ani Wyszkoni, wyprodukowali Kuba Galiński i Olek Świerkot z firmy Jazzboy. Pierwszym singlem promującym płytę była kompozycja Marka Jackowskiego do słów Kory pt. "Zapytaj mnie o to kochany". 16 stycznia 2013 roku Związek Producentów Audio-Video przyznał Ani za "Życie jest w porządku" Złotą Płytę. Kolejnymi piosenkami promującymi nowy album były: "W całość ułożysz mnie" i "Dźwięki nocy", obie skomponowane specjalnie dla Ani przez Roberta Gawlińskiego.
W 2013 roku Anna Wyszkoni w duecie z Piotrem Cugowskim wyśpiewała piosenkę „Syberiada” promującą głośny film Janusza Zaorskiego „Syberiada polska”. Teledysk do tego utworu ukazał się m.in. na dvd z filmem „Syberiada”.
Ania została również zaproszona przez legendę polskiej sceny muzycznej, Marka Jackowskiego znanego m.in. z zespołu Maanam, do gościnnego udziału na jego nowej płycie. Zaśpiewała na niej dwie piosenki: duet z Markiem Jackowskim, "Odnajdziemy się" i "Matka od samotnych drinków". Na płycie oprócz Ani zaśpiewali również: Anna Maria Jopek, Ewa Prus, Maciej Maleńczuk, Piotr Cugowski i Muniek Staszczyk. Marek Jackowski, z którym Ania nie tylko ściśle współpracowała, ale i zaprzyjaźniła się, zmarł nagle 18 maja 2013 roku w swoim domu we Włoszech. Album "Marek Jackowski" ukazał się już po Jego śmierci, 22 października 2013 roku.
Rebelianc i- Southern Rock Group. Lata 90-te. Grupa przyjaciół – muzyków zainspirowanych muzyką najbardziej znanych sław southern rocka, takich jak Lynyrd Skynyrd, The Allman Brothers Band, Blackfoot czy Outlaws, dołączyła do wokalisty muzyki country. Przez prawie 15 lat grając w składzie Manson Band: Dariusz „Goryś” Gorczyński, Grzegorz „Pauza” Woźniak, Jarosław „Chudy” Hermanowicz, Bogdan „Bobesz” Mróz oraz Bogdan „Boczek” Chojnowski zmieniali oblicze i brzmienie zespołu. Stali się rasowymi rockmanami, ludźmi wolnymi i otwartymi na różne gatunki muzyczne, którzy nie zapomnieli o korzeniach takich jak blues czy rock’n roll. Z końcem roku 2012, wokalista Jan Szumlicz postanowił opuścić zespół. Jego miejsce zajął Michał Borowiec. Gruntownie wykształcony muzycznie wokalista, który jak pozostali członkowie zespołu jest zainspirowany muzyką southern rock. Jego talent, umiejętności oraz doświadczenie zdobyte w różnych formacjach muzycznych wprowadziło do zespołu świeży powiew oraz podniosło poziom muzyczny kompozycji.
Zmieniła się również nazwa zespołu – Rebelianci – Southern Rock Group – rozpoczyna nowy rozdział swojego muzycznego życia i konsekwentnie kroczy ścieżką rock’n roll’a, grając wyłącznie autorski repertuar. Nasza muzyka najlepiej wypada na dużych plenerowych koncertach, gdzie w pełni można docenić rasowe brzmienie przesterowanych gitar, potężnego basu i mocno grającego serca perkusji. Melodyjne „piosenki drogi” tworzą niesamowity klimat mistycznej podróży przez amerykańskie południe. W prostych słowach opowiada o człowieku i jego marzeniach. Rebelianci od wielu lat związani są z Krapkowickim Domem Kultury oraz studiem nagrań „P.R.OJEKT”- Piotra Rudnera, gdzie odbywają się próby zespołu. Rebelianci szykują się zarówno do letniego sezonu koncertowego na dużych scenach jak i do koncertów klubowych.
Lady Pank – Jedna z najpopularniejszych grup w historii polskiego rocka. Zespół wydał ponad 20 płyt i dziesiątki przebojów. Nie ma chyba w naszym kraju takiej osoby, która nie potrafiłaby z pamięci zaśpiewać choć jednego przeboju tej super-grupy! Należą do nich nieśmiertelne utwory, min.:"Tańcz głupia, tańcz", "Fabryka Małp", "Sztuka latania", "Mniej niż zero", "Wciąż bardziej obcy", "Kryzysowa narzeczona", "Zamki na piasku", "Vademecum skauta", "Tacy sami", "Zostawcie Titanica", "Mała wojna", "Zawsze tam gdzie ty", "Na co komu dziś", "Znowu pada deszcz", "Na granicy", "Stacja Warszawa", "Strach się bać", "Dobra konstelacja". Nazwa grupy pochodzi od tytułu pierwszego nagrania "Mała Lady Punk" (z nieco zmienioną pisownią).
Pierwszy koncert pod szyldem Lady Pank zespół zagrał w czteroosobowym składzie (Jan Borysewicz – wokal, gitara; Edmund Stasiak – gitara; Paweł "Kawka" Mielczarek – gitara basowa; Andrzej Polak – perkusja) 14 sierpnia 1982 roku z okazji otwarcia studenckiego klubu Park. Skład zespołu kilkukrotnie się zmieniał. Zawsze jednak w zespole występowali Jan Borysewicz i Janusz Panasewicz. W czasie największej popularności w zespole występowali również Paweł Mścisławski (gitara basowa), Edmund Stasiak (gitara rytmiczna) oraz Jarosław Szlagowski (perkusja). W tym składzie zespół odnosił największe sukces. Zespół Lady Pank powstał pod koniec 1981, lecz oficjalną datą powstania jest 11 września 1981. Został założony przez gitarzystę i kompozytora Jana Borysewicza oraz autora tekstów Andrzeja Mogielnickiego. Pierwszy utwór "Mała Lady Punk" Jan Borysewicz nagrał razem z Wojciechem Bruślikiem i Andrzejem Dylewskim podczas sesji nagraniowej płyty "Układy" Izabeli Trojanowskiej w grudniu 1981 w krakowskim studio Teatru Stu. Drugi, "Minus 10 w Rio" został już nagrany z Edmundem Stasiakiem, Januszem Panasewiczem, Andrzejem Polakiem i Pawłem Mielczarkiem (zwrotki śpiewa Jan Borysewicz, a refren Janusz Panasewicz).
W sierpniu 1982 w warszawskim klubie Park zespół oficjalnie zadebiutował w składzie: Jan Borysewicz, Edmund Stasiak, Paweł Mielczarek i Andrzej Polak (w tym składzie zespół zagrał 5 koncertów). Wkrótce powstał tam pierwszy fanklub zespołu. W tym czasie ukazał się też pierwszy singel "Mała Lady Punk" / "Minus 10 w Rio".
Wkrótce wyklarował się skład zespołu: Jan Borysewicz – gitara solowa; Janusz Panasewicz – śpiew; Paweł Mścisławski – bas; Edmund Stasiak – gitara oraz Jarosław Szlagowski – perkusja. W tym okresie muzyka zespołu jednoznacznie oscylowała wokół rozwijającego się wówczas stylu New Wave (Nowa fala). Po wielu upadkach i wzlotach można stwierdzić, że zespół jest niezniszczalny. Nieustannie koncertują, nagrywają płyty, dając tym samym radość swoim fanom.
MARYLA RODOWICZ - Królowa polskiej piosenki
Maria Antonina Rodowicz – tak brzmi prawdziwe imię i nazwisko Królowej polskiej piosenki. Pierwszy publiczny kontakt z piosenką Maryla Rodowicz miała w 1962 r., kiedy wzięła udział w eliminacjach do I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. W czasie studiów na AWF w Warszawie od sierpnia 1965 r. Rodowicz występowała w składzie bigbitowego zespołu Szejtany, działającego w studenckim klubie "Relax". W 1965 r. wokalistka zdobyła z zespołem 1. miejsce na warszawskim przeglądzie zespołów bigbeatowych w klubie "Finka". W 1966 r. związała się ze studenckim kabaretem "Gag", który działał pod przewodnictwem kompozytora Jerzego Andrzeja Marka i poety Adama Kreczmara.
Pierwszym jej poważniejszym sukcesem był występ w 1967 r. na Przeglądzie Piosenki Studenckiej w Lublinie i na Giełdzie Piosenki w Częstochowie z piosenką Jak cię miły zatrzymać (muz. Jerzy Andrzej Marek, sł. Adam Kreczmar, utwór z repertuaru Teresy Tutinas), gdzie zdobyła główną nagrodę.
W 1968 r. zadebiutowała na VI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie Debiutów z zainspirowanymi amerykańskim folkiem utworami Zabierz moje sukienki i Co ludzie powiedzą. W tym samym roku dokonała pierwszych nagrań dla Radiowego Studia Piosenki III programu PR. Na VII KFPP w Opolu w 1969 r. zdobyła nagrodę Przewodniczącego Towarzystwa Przyjaciół Opola za piosenkę Mówiły mu (muz. Stefan Rembowski, sł. Andrzej Bianusz). W tym roku występowała także na: Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie (Mówiły mu), Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Politycznej w Soczi (III nagroda i nagroda dziennikarzy za piosenki Żyj mój świecie, Za duże buty i Ech, drogi) oraz Festiwalu FAMA w Świnoujściu.
W roku 1970 ukazał się pierwszy album Maryli Rodowicz „Żyj mój świecie” (Polskie Nagrania "Muza" , zdobył status złotej płyty) oraz single na rynek brytyjski i czechosłowacki. Piosenka Jadą wozy kolorowe została Radiową Piosenką Roku. Artystka w tym czasie zagrała swoje pierwsze koncerty w Czechosłowacji. Została również nagrodzona po raz drugi Srebrnym Gwoździem Sezonu Plebiscytu Popularności Czytelników "Kuriera Polskiego".
W roku 1971 na IX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Rodowicz zdobyła główną nagrodę za wykonanie piosenki Z tobą w górach (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Jerzy Kleyny). W tym roku Maryla Rodowicz wyjechała również w swoją pierwszą trasę koncertową po ZSRR oraz w Czechosłowacji. W 1972 r. na X Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu zdobyła nagrodę Państwowego Wydawnictwa Muzycznego za Kochaniem, pragnieniem, oraz Tytuł Miss Obiektywu – Nagroda Fotoreporterów. Maryla wystąpiła także na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Wokalistka wydała też kolejny singel na rynek czechosłowacki. W tym roku też wydała album „Maryla Rodovićzova”.
W 1973 r. na XI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Maryla Rodowicz otrzymała wyróżnienie za Diabeł raj (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Agnieszka Osiecka). Uczestniczyła także w Festiwalu „Bratysława Lira” w Bratysławie (Czechosłowacja) gdzie zdobywa Grand Prix du Disque, w Festiwalu „Złoty Orfeusz” w Słonecznym Brzegu (Bułgaria), Festiwalu Piosenki w Splicie (Jugosławia), Międzynarodowy Festiwal Piosenki w Sopocie gdzie zdobyła Grand Prix du Disque, Nagrodę Publiczności oraz Nagrodę Czytelników „Wieczoru Wybrzeża” za utwory A gdzie to siódme morze (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Jerzy Kleyny), Diabeł i raj (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Agnieszka Osiecka) i Małgośka (muz. Katarzyna Gärtner, sł. Agnieszka Osiecka). Artystka wzięła też udział w Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie. Nagrała album „Maryla Rodowicz” oraz pierwsze single na rynek NRD. Artystka otrzymała Nagrodę Ministra Kultury NRD, uczestniczyła w filmie TV „Nareszcie razem” wraz z Urszulą Sipińską. Koncertowała w NRD oraz Czechosłowacji. W 1974 r. XII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Maryla Rodowicz otrzymała wyróżnienie za Urodzajny rok, wydała album „Rok”, trzeci album piosenkarki na polskim rynku. Uczestniczyła w ceremonii otwarcia Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Monachium gdzie wykonała piosenkę Futbol (muz. Leszek Bogdanowicz, sł. Jonasz Kofta). 4 maja 1975 roku odbyła się premiera oratorium Zagrajcie nam dzisiaj wszystkie srebrne dzwony.
W 1977 r. na XV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu wzięła udział w koncercie „Nastroje, nas troje”, a dwie jej piosenki Krąży, krąży złoty pieniądz i Bossanova do poduszki znalazły się w dziesiątce najlepszych piosenek festiwalu. W Sopocie wzięła udział w Festiwalu Interwizji z piosenkami Nie ma jak pompa i Kolorowe jarmarki, gdzie otrzymała Nagrodę Główną Publiczności Interwizji i Nagrodę Publiczności. Maryla Rodowicz wzięła również udział w filmie muzycznym „Hak” oraz w spektaklu Teatru STU w Krakowie„Szalona lokomotywa” (rola Hildy, występowała razem z Markiem Grechutą, spektakl reżyserował Krzysztof Jasiński). Otrzymała nagrodę „Złota Ręka” "Przekroju" za najwybitniejsze osiągnięcia roku w dziedzinie mody i kostiumologii.
W 1978 r. wzięła udział w XVI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie zdobyła I nagrodę za Remedium. Uczestniczyła w telewizyjnym filmie muzycznym „Dziewczyna z zapałkami”. Koncertowała w Bułgarii, USA i Kanadzie oraz wzięła udział w Festiwalu Młodzieży i Studentów w Hawanie (Kuba), gdzie poznała Fidela Castro. Na Sopockim Festiwalu Interwizji zaśpiewała w duecie z Heleną Vondráčkovą piosenkę Laska nebeska. Wydała album „Wsiąść do pociągu”. W 1979 roku Maryla Rodowicz odbyła trasę koncertową na Węgrzech. W Zielonej Górze uczestniczyła w Festiwalu Piosenki Radzieckiej z piosenką Konie (W.Wysocki/A.Osiecka). Uczestniczyła w XVII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Została również uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zdobyła również tytuł Wokalistki Roku.
Wydała album „Cyrk nocą”. Na początku lat 80. wystąpiła na Festiwalu Muzyki Country „Tulsa International Mayfest” w Tulsa w Oklahomie, gdzie zdobyła III nagrodę. Nawiązała współpracę z trio wokalnym "Gang Marcela". Wydała kolejny longplay zatytułowany „Cyrk nocą”, który uzyskał status złotej płyty. Uczestniczyła w cyklu programów TV z piosenkami dla dzieci pt. „Spotkanie Dobrych Znajomych”. Wzięła także udział w kolejnym Festiwalu Muzyki Country w Independent w stanie Kansas, gdzie zdobyła III nagrodę, oraz w XVIII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie Premier (III nagroda). Koncertowała w ZSRR oraz klubach Chicago i Nowego Jorku. W roku 1981 wystąpiła na koncercie Premier XIX Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Wydała kolejny longplay pt. „Święty spokój”. Wzięła udział w cyklu programów telewizyjnych pt. „Maryli Rodowicz podróże po podwórzach” (5 części). Odbywała koncerty w ZSRR oraz klubach Chicago i Nowego Jorku.
W roku 1982 zakłada zespół „Różowe Czuby”, który był żartobliwą próbą nawiązania do stylu punk. W tym roku zakazano również emisji piosenki "Różowych Czubów" Dentysta-Sadysta po wprowadzeniu stanu wojennego. W roku 1983 Maryla Rodowicz koncertowała po ZSRR oraz brała udział po roku przerwy w XX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie pt. „Dwadzieścia lat minęło”. Wydała w tym roku album pt. Марыля Родович (Maryla Rodowicz).
W 1984 roku wydała longplay na rynek ZSRR pt. „Maryla Rodowicz”, który uzyskał nakład bliski ok. 10 mln egzemplarzy. Piosenkarka uczestniczyła w Festiwalu Młodzieży i Studentów w Moskwie i Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Odbywała koncerty w ZSRR oraz klubach Chicago i Nowego Jorku. W roku 1985 wzięła udział w koncercie Przebojów na XXII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Otrzymała również nagrodę dziennikarzy za Niech żyje bal i wydała longplay „Był sobie król” (płyta dla dzieci). W 1986 r. uczestniczyła w XXIII KFPP w Opolu, Festiwalu Muzyki Country Mrągowo’86, XXII Festiwalu Piosenki Radzieckiej Zielona Góra – koncert Przyjaźni. Została uhonorowana Dyplomem Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi w upowszechnianiu kultury polskiej za granicą. Wydała longplay zatytułowany „Gejsza nocy”. Maryla Rodowicz odbyła także trasę koncertową po ZSRR. W roku 1987 wzięła udział w XXIV KFPP w Opolu gdzie piosenka pt. Polska Madonna zdobyła Nagrodę Dziennikarzy. Maryla Rodowicz otrzymała również „Karolinkę” – nagrodę za 20-lecie profesjonalnej pracy estradowej. Wzięła udział w filmie „Pan Kleks w Kosmosie” (rola Linelli de Bazar „Kołysanka w stylu mango”), oraz filmie dla TV Radzieckiej „Czerwcowa fotografia” – Wilno. W tym roku otrzymała także Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za całokształt działalności. Wydała kolejny longplay zatytułowany „Polska Madonna”. Koncertowała w Australii. W latach 1988-1990 wzięła udział w kolejnych dwóch festiwalach w Opolu (XXV KFPP i XXVII KFPP). Uczestniczyła też w Międzynarodowym festiwalu Radiowym (1989), w San Remow Jubileuszowym 40. Festiwalu Piosenki Włoskiej oraz w 1988 w pierwszym Festiwalu Piosenki Polskiej w Witebsku. Koncertowała w Izraelu i Chinach. W 1990 r. wydała longplay pt. „Absolutnie nic”, który był jej jedenastym albumem na polskim rynku. Na tej płycie wziął udział gościnnie w piosence „To już było” jako gitarzysta Wojciech Waglewski, w piosence „Gonią wilki za owcami” na trąbce zagrał Tomasz Stańko.
W 1991 r. Maryla Rodowicz wydała pierwszą w swojej dyskografii płytę kompaktową „Full”, która zawierała zupełnie nowe wersje jej największych przebojów. Na tej płycie też wystąpił Wojciech Waglewski.
W 1992 r. koncertuje w Kanadzie i Szwajcarii. W tym roku ukazała się również autobiograficzna książka piosenkarki pt. "Niech żyje bal", w której opisała nie tylko przebieg swojej kariery, ale też życie uczuciowe, ujawniając ponadto wiele opowieści zza kulis ówczesnego show-biznesu. Rodowicz uczestniczyła również w międzynarodowym Pikniku Muzyki Country Sopot ’92, XXX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie otrzymała nagrodę Grand Prix za całokształt twórczości, w Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, gdzie zostaje nagrodzona Bursztynowym Słowikiem za twórczość estradową.
W 1994 r. wzięła udział w XXXII KFPP w Opolu. Nagrała album „Marysia biesiadna” z piosenkami biesiadnymi, który okazał się jej największym komercyjnym sukcesem w Polsce. Płyta uzyskała status podwójnie "Platynowej Płyty" i rozeszła się w ćwierćmilionowym nakładzie. W 1996 r. Rodowicz postanowiła podsumować swoją karierę trzypłytowym wydawnictwem „Antologia”, zawierającym jej największe przeboje – poszczególne części były dostępne także osobno. Wszystkie części łącznie osiągnęły status "Złotej Płyty", przekraczając nakład 50 tysięcy sztuk. Wokalistka uczestniczyła w XXXIII KFPP w Opolu w koncercie „Kwiaty we włosach” poświęconym twórczości Krzysztofa Klenczona. Na XXXV Jubileuszowym Festiwalu w Sopocie otrzymała Nagrodę Specjalną Prezesa TVP S.A. za całokształt twórczości.
W 1997 roku otrzymała nagrodę „Mateusz” dla Wybitnej Osobowości Rozrywkowej przyznaną przez Program III Polskiego Radia. Wydała dwupłytową kompilację „Tribute to Agnieszka Osiecka: Łatwopalni” zawierającą mniej znane piosenki Osieckiej nagrane przez Rodowicz w ciągu jej całej kariery oraz premierową piosenkę Łatwopalni napisaną ku pamięci zmarłej poetki przez Jacka Cygana i skomponowaną przez najpopularniejszego wówczas kompozytora, Roberta Jansona. Utwór ten okazał się tak wielkim przebojem, że po raz pierwszy doprowadził artystkę na sam szczyt prestiżowej radiowej "Listy Przebojów Programu Trzeciego". W 1997 r. Rodowicz uczestniczyła także w XXXIV KFPP w Opolu w koncercie „Zielono mi” poświęconym Agnieszce Osieckiej. Otrzymała też „Super Wiktora” za całokształt twórczości telewizyjnej.
W 1998 roku wzięła udział w XXXV KFPP w Opolu w Koncercie Jubileuszowym „Pamiętajcie o ogrodach”. Na XXXVII Sopot Festival w plebiscycie „O!Polskie piosenki” – „Małgośka” została przebojem 35-lecia. Maryla Rodowicz otrzymała także Nagrodę Prezydenta Miasta Sopotu za całokształt twórczości. Wydała także album „Przed Zakrętem”, który uzyskał status "Złotej Płyty", rozchodząc się w nakładzie ponad 80 tysięcy egzemplarzy. Płytę promował przebój „Bar przed zakrętem”, skomponowany ponownie przez Jansona. W 1999 r.
W roku 2001 prowadziła telewizyjny program rozrywkowy pt. „Tour de Maryla – Viva Italia!”(piosenki włoskie) i „Tour de Maryla – Ole!” (piosenki hiszpańskie). Wydała CD pt. „12 najpiękniejszych kolęd”.
W 2002 roku koncertowała w Chicago i Nowym Jorku. Brała udział w 40-leciu Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Na koncercie galowym pt. „50 lat TVP” otrzymała nagrodę „Gwiazda Telewizji”. Śpiewała także na koncercie z okazji „80 lat Polskiego Radia”. Nagrała CD pt. „Życie ładna rzecz”. Wystąpiła również z koncertem dla polskich żołnierzy w Bazie Wojskowej ONZ w Libanie.
15 grudnia 2003 r. odbyła się premiera płyty „Maryla Rodowicz – Největší hity” wydanej przez czeski Universal Music. Natomiast w marcu 2004 r. Maryla Rodowicz wyruszyła w trasę po Ameryce Północnej – łącznie 7 koncertów. 10 września 2005 została odznaczona przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Nagrała również płytę „Kochać” z tekstami Katarzyny Nosowskiej, której premiera odbyła się 26 września 2005 r. W 2006 r. z okazji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2006 Maryla nagrała piosenkę „Za Janasa” z tekstem Katarzyny Nosowskiej. 2 czerwca 2006 otrzymała na festiwalu w Opolu pierwszą w swojej karierze Superjedynkę w kategorii wykonawca roku, pokonując Beatę Kozidrak i zespół Goya. Otrzymała także tytuł Artystki Bez Granic, nagrodę TV Polonia oraz "Złotą Płytę" za album „Kochać”. Maryla Rodowicz zaśpiewała podczas koncertu wspomnień Sopot Festival 2006 i dostała "Platynową Płytę" za album „Kochać” (za sprzedaż 50.000 egzemplarzy płyty). Pod koniec roku 2006 Maryla Rodowicz nagrała utwór „Dwie strony medalu” (muz. Romuald Lipko, sł. St. Krzesiński), który znalazł się w serialu telewizyjnym TVP pod tym samym tytułem. Festiwalu TOPtrendy. 17 czerwca 2007 wystąpiła na XLIV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w koncercie dla Seweryna Krajewskiego „Niebo z moich stron”. W lipcu 2007 r. W maju 2008 roku wokalistka powróciła z nowym albumem Jest cudnie, który zawierał akustyczne i folkowe brzmienia nawiązujące do początków jej kariery. Za produkcję płyty odpowiadał producentAndrzej Smolik. Album już po trzech tygodniach sprzedaży osiągnął status "Platynowej Płyty" za ponad 30 tysięcy sprzedanych egzemplarzy. W grudniu płyta nieoficjalnie osiągnęła diamentowy nakład 150 tysięcy egzemplarzy, choć ponad 100 tysięcy sztuk dołączono w listopadzie po kilkakrotnie niższej cenie do dziennika Gazeta Wyborcza, czego nie liczy się w certyfikacji płyt. W ramach promocji albumu Maryla Rodowicz wystąpiła w czerwcu na XLV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z recitalem Maryla Show, w którym zaśpiewała swoje największe przeboje. Koncert ten trafił w grudniu na pierwszą w karierze artystki płytę DVD, którą dołączono do reedycji albumu Jest cudnie, zawierającą ponadto dwa premierowe nagrania. Wokalistka promowała album śpiewając ponadto w lipcu na festiwalu TOPtrendy, a w listopadzie w programach Taniec z Gwiazdami oraz Jak Oni Śpiewają – w tym ostatnim wystąpiła także gościnnie jako juror.
Maryla Rodowicz, Lech Wałęsa, Robert Korzeniowski i Józef Młynarczyk zostali oficjalnymi przyjaciółmi EURO 2012 (ogółem ma zostać wybranych 50 przyjaciół z Polski i Ukrainy. Ich zadaniem będzie promocja turnieju. W 2011 r. na Festiwalu TOP trendy w Sopocie zajęła 5. miejsce w konkursie TOP za sprzedaż płyty "50", natomiast na 48. KFPP w Opolu otrzymała Superjedynkę w kategorii Superpłyta (za płytę 50) oraz Superjedynkę Superjedynek za najlepszy festiwalowy występ. 25 listopada 2011 ukazał się album Buty 2, na którym znalazły się utwory z premierowymi, odnalezionymi po latach przez Rodowicz tekstami autorstwa Agnieszki Osieckiej.
W 2013 jej piosenka "Futbol" znalazła się na 5. miejscu listy "10 największych przebojów nagranych z myślą o piłkarskich Mistrzostwach Świata" według amerykańskiego magazynu Billboard. W ostatni dzień 2013 roku piosenkarka zaskoczyła wszystkich na imprezie Polsatu, który urządził zawody w organizowaniu show z udziałem największych gwiazd polskiej piosenki. Chodziło o sztuczny biust z sylwestrowej stylizacji. Krzysztof Ibisz o tej kreacji powiedział: “To jedna z niewielu polskich gwiazd, która potrafi zrobić prawdziwy show i za to ją kochamy”. 09 kwietnia 2014 swoją premierę ma utwór "I warto czekać" (muzyka Katarzyny Gaertner, słowa Grzegorza Tomczaka). Piosenka nagrana przez Marylę przeznaczona jest specjalnie dla Ukrainy, w związku z napiętą sytuacją w tym kraju. Maryla Rodowicz w swoim dorobku ma ok. 2000 piosenek, ponad 20 płyt polskich, a także po jednej angielskiej, czeskiej, niemieckiej, rosyjskiej.
Płyty Maryli Rodowicz sprzedano łącznie w nakładzie ok. 15 mln sztuk, z czego 10 mln w Rosji. Koncertowała na całym świecie – w Europie, Ameryce, Australii, Azji. Laureatka wielu nagród, uczestniczka wielu festiwali – również poza granicami Polski, m.in. w Oklahomie, Los Angeles, Tulsie, Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie, Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 1992 ukazała się autobiograficzna książka piosenkarki „Niech żyje bal”, w 2013 roku wydana została kolejna książka autobiograficzna, tym razem 'wywiad rzeka' z dziennikarzem muzycznym Jarosławem Szubrychtem pt. "Wariatka tańczy".
Sponsorzy: Partnerzy medialni:
