-Od początku istnienia kino było porównywane ze snem. Zaczarowany, niemal zupełnie nadzwyczajny świat ożywa, materializuje się i pojawia na ekranie.
W migoczącej świetlnej plamie substancja podświadomości przedłuża na jawie senną iluzję w nadrzeczywistość jaką jest film. Osobliwe oczarowanie, malarska opisowość operująca szyfrem, symbolem, metaforą zaciera granicę między realnym
i nierealnym. Pulsuje między poszukiwaniem a spełnieniem.
Podążanie śladami X muzy jest moją pasją od lat, kolekcjonuję plakaty filmowe, które niczym zatrzymany kadr stanowią dla mnie źródło inspiracji, zachwytu
i dalszych badań. Swój zbiór gromadzę nieśpiesznie.
W kolekcjonerskim zacięciu nie czuję ciążącej obligacji, lecz ulgę, że gromadząc
artefakty będzące wyrazem ludzkiego talentu, wrażliwości, choć tyle mogę im dać, ocalić od zapomnienia, nie ustawać w próbach.
Dobrze gdy zostaje po nas ślad.
Zapraszam do filmowej podróży w obrazach, śladami marzeń.
Sławek Kurdziel
Ślad po marzeniu – Polska Szkoła Filmowa w plakacie lat 50 i 60
Popaździernikowa odwilż 1956 roku rozpoczęła okres tzw. „małej stabilizacji” dała możliwość powstania jednej z najważniejszych formacji filmowych Europy Wschodniej lat 50. Polska Szkoła Filmowa zrywała z poetyką socrealizmu. Ekspresjonizm, neoralizm włoski, film noir stanowiły inspiracje młodych twórców filmowych, ich wyborów i postaw. W optyce intelektualnie artystycznej wielonurtowości realizowano uniwersalne, autorskie obrazy przepracowujące zbiorową traumę wojny (Kanał, Popiół i diament, Lotna, Pasażerka) jak również dramaty jednoski (Człowiek na torze, Ostatni dzień lata, Nikt nie woła, Pociąg). Powstające zespoły filmowe stanowiły o bezprecedensowej wolności tworzenia nękanego cenzurą tożsamą państwom bloku socjalistycznego. Spotęgowana cenzura nie przeszkodziła, a wręcz motywowała twórców filmowych do powstawania arcydzieł kinomatografii (A.Wajda, A.Munk, T.Konwicki, J. Kawalerowicz, K. Kutz).
Lata 60 przyniosły realizację filmów ukazujących pokolenie młodych wchodzących w dorosłość, słuchających jazzu, pragnących doświadczać życia wolnego od spadających bomb (Dowidzenia do jutra, Niewinni czarodzieje). Echa wojny choć wciąż obecne, zaczęły ustepować miejsca innym gatunkom tj. filmom przygodowym (Paryż - Warszawa bez wizy) komediom (Cała naprzód!, Gangsterzy i filantropi).
Polski plakat filmowy tamtych lat wolny od komercyjnego aspektu tego medium, zaczął być dziełem sztuki. Jest fenomenem w historii polskiej plastyki, stosując chwyty intelektualne, obietnice, metafory, skojarzenia, aluzje i podteksty, rozbudzał ciekawość, edukował smak widza, zachwycał malarskością, ekspresyjnym stylem pełnym syntezy plastycznej. Cechy awangardowości, lapidarność, skrót graficzny, oddawały istotne treści i klimat filmu. Plakat nazywany drukiem ulotnym, będący świadectwem pamięci wizualnej inspiruje do dziś. Polska Szkoła Filmowa i Polska Szkoła Plakatu stanowi ewenement w skali świata, który docenili twórcy filmowi wielkiego formatu i widzowie na całym świecie.
Kolejność prezentowanych Państwu plakatów odpowiada dynamice wychodzenia z mroku ku jasności, światłu. Opowiada historię kina, jest graficznym kluczem do obrazu filmowego. Wystawa to zaproszenie do podróży w obrazach, ponadczasowych plakatach, które oparły się próbie czasu, scalają niezatartą wartość, pozostawiają ślad po marzeniu ku pięknu i uniwersalnej prawdzie o nas, podróżnikach w czasie.
Stawia marzenie w perspektywie bezkresnej galaktyki, kiedy marzymy wszystko jest możliwe... Musimy tylko dać szansę sprawczej roli sztuki, nieskrepowanej wyobraźni, odwadze poszukiwań. Odnalezienie śladów skali talentu, twórczego geniuszu, spełnienia, pozostaje w Państwa rękach.
